استانداردهای GS1 در حوزه کاربرد، از ترکیب سه دسته استانداردهای فوق به دست می آیند و در فرایندهایی مانند ردیابی، مدیریت کیفیت داده‌ها و مدیریت کوپن‌های دیجیتالی استفاده می شوند.

استانداردهای GS1‌ در حوزه تبادل داده‌ها، شامل استانداردهایی درباره داده‌های اصلی، داده‌های تراکنش‌های تجاری، داده‌های رخدادهای فیزیکی و استانداردهای ارتباطی به‌منظور تبادل این داده‌ها بین شرکای تجاری است. سایر استانداردهای تبادل اطلاعات در سیستم GS1، شامل استانداردهایی در زمینه مکان‌یابی داده‌ها و استانداردهای اعتبارسنجی است که منجر به تضمین امنیت انتقال اطلاعات می‌شود.

در سیستم GS1‌ از حامل‌های داده برای ضمیمه کردن شناسه‌ها و سایر اطلاعات تکمیلی به اقلام فیزیکی استفاده می‌شود. استانداردهای ضبط داده‌ها، مشخصات حامل‌های داده‌ای همچون کدمیله‌ای (بارکد)، دیتاماتریس و تگ‌های RFID را تعریف می کنند. شرایطی که پویشگرها، سخت‌افزارها و نرم‌افزارها بر اساس آن به استخراج اطلاعات از حامل‌های داده و استفاده از این اطلاعات می پردازند ، در این استانداردها ذکر می‌شود.

استانداردهای شناسایی GS1، استانداردهایی هستند که کدها یا کلیدهایی را برای شناسایی یکتا و بی‌ابهام موجودیت‌های مختلف در دنیای واقعی (مانند اقلام تجاری، واحدهای لجستیکی، مکان‌های فیزیکی، اسناد، روابط خدماتی و سایر موجودیت‌ها) تعریف می کنند تا از این کلیدها در سیستم‌های اطلاعاتی استفاده شود.