مدلی برای پذیرش پیشامدهای ردیابی مهم در زنجیره گوشت و مرغ ( ایرانکد و بارکد )
مدلی برای پذیرش پیشامدهای ردیابی مهم در زنجیره گوشت و مرغ ( ایرانکد و بارکد )
چكيده
5 سال گذشته، سازمان غذا و دارو ایالات متحده (FDA) دو طرح مطالعاتی را پیرامون روش‌هایی که بتواند توانایی زنجیره تأمین را در عکس‌العمل سریع به غذاهای ناسالم بهبود دهد آغاز نمود. در واقع، FDA در پی آن بود که محصولات مذکور سریعاً و کاملاً از زنجیره تأمین خارج شوند.
مفهوم پیشامدهای ردیابی مهم اولین بار در سال 2009 توسط مؤسسه متخصصین غذایی (IFT) مطرح شد. این مفهوم از طرف صنعت به دلیل ارضای نیازهای زنجیره تأمین آینده حمایت و مورد بررسی قرار گرفته است. این مفهوم بر روی برخی از فعالیتهای FDA اثر گذاشته است. FDA نیازمند شرکت‌هایی است که تولید، بسته‌بندی، حمل و نقل، توزیع، دریافت و یا واردات غذا را به منظور شناسایی و نگهداری پیشامدهای ردیابی مهم و رکوردهای مرتبط (KDE) با عناصر داده‌ای آنها انجام دهد. همانگونه که رکوردها بر اساس ورودی‌های صنعت غذایی تعریف شده است.
در این مقاله مدلی برای چگونگی پذیرش پیشامدهای ردیابی مهم در زنجیره تأمین مواد غذایی ارائه می‌شود. استفاده از این مدل، شرکت‌های زنجیره تأمین و دولت را برای ارزیابی ترازی از سرمایه‌گذاری لازم به جهت بهبود سیستم‌های تکنولوژیکی و رویه‌های عملیاتی (به منظور ضبط اطلاعات CTE) توانمند می‌کند. اگر چه مدل برای صنعت گوشت و مرغ ارائه شده اما می‌توان برای سایر بخش‌های غذایی مانند غذاهای دریایی نیز پیاده‌سازی نمود.
1- پیشامد ردیابی مهم چیست؟
فعالیت‌هایی در زنجیره هستند که باید با ضبط اطلاعات کلیدی برای هر پیشامد، مستند شده تا حرکت محصول به سمت بالا یا پایین به طور صحیحی در سطح زنجیره ردیابی شود.
انجمن متخصصین غذایی، این پیشامدها را بصورت زیر تعریف می‌کند:
مواردی که در آنها محصول بین مکانها جابه‌جا می‌شود، تغییر شکل می‌یابد یا به عنوان نقطه‌ای تعریف می‌شود که ضبط داده‌ها برای ردیابی مؤثر، لازم است. در واقع، این پیشامدها تغییر شکل محصول، انتقال یا مصرف هستند.
جهت اطمینان از اینکه زنجیره ردیابی قطع نمی‌شود، هر طرف تجاری مسئول حداقل یکی از این پیشامدها است و می‌بایست اطلاعات کلیدی را برای هر پیشامد ذخیره و با بقیه شرکای تجاری یا مسئولین دولتی تسهیم کند. این داده‌ها، عناصر داده‌ای کلیدی خوانده می‌شوند.
شش پیشامد ردیابی مهم در زنجیره تأمین گوشت و مرغ وجود دارد که در سه گروه دسته‌بندی می‌شوند:
پیشامدهای مرتبط با تغییر شکل:
پیشامدهایی هستند که معمولا ردیابی درونی در چهار دیواری یک شرکت را در برمی‌گیرند.
تغییر شکل داخلی (T1):
پیشامدی که طي آن یک یا چند ماده استفاده شده و محصول قابل ردیابی تولید و وارد زنجیره مي‌شود.
تغییر شکل بيروني (T2):
پیشامدی که یک محصول قابل ردیابی را برای ورود به زنجیره تأمین بسته‌بندی و برچسب‌گذاری می‌کند