اخبار و مقالات

ولادت با سعادت امام محمد باقر مبارك باد

بعد از علـی، محمّد اوّل وجود اوست
ذکر ملک همه صلوات و درود اوست

ایـن باقـرالعلومِ خداونـد سرمـد است
این آفتاب حُسن خدا، وجه احمد است

درباره امام محمد باقر (ع)

محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابی‌طالب مشهور به امام محمدِ باقر) ع (معصوم هفتم و امام پنجم شيعيان  است. و لقب باقر العلوم و را به ايشان نسبت داده اند. “به اين دليل باقر ناميده شد زيرا شكافنده علم بود”. امام باقر(ع) فرزند امام سجاد و فاطمه دختر امام حسن است. مادرش از زنان بزرگ عصر خويش بود كه امام صادق (ع) درباره ايشان و منزلت او فـرمـود: جـده ام , فـاطمه بنت حسن , صديقه بود و در آل امام حسن (ع ) زنى به درجه و مرتبه او نرسيد. به دليل اينكه با امامان حسن و حسین(ع)  نسبت نزديكي داشت به ايشان لقب “هاشمیي بین هاشمیَین، علویي بین علویَین و فاطمیي بین فاطمیَین” را نيز داده اند. همچنين او ملقب به “شاکر، هادی ، امین” نيز بود.

ولادت و شهادت امام محمد باقر (ع)

امام محمد باقر (ع) در سال ۵۷ قمری در شهر مدینه به دنیا آمد.  او در واقعه كربلا در سن خردسال حضور داشت. وي در سال 114 هجرى  در سن 57 سالگى و در زمان خلافت هشام بن عبد الملک به وسيله زهرى كه ابراهيم بن وليد عبدالملك به آن حضرت خورانيد. به شهادت رسيد. از اینکه چه فرد یا افرادی امام را به قتل رساندند، نقل قول‌های مختلفی وجود دارد. برخي از منابع، هشام بن عبدالملک و ابراهیم بن ولید را عامل شهادت و مسمومیت وی معرفی کرده‌اند.

امام باقر(ع) وصيت كرد در منا به مدت ده سال برای وی از مالش مراسم عزاداری بر پا کنند.  و در لباسی که در آن نماز می‌خوانده دفن شود. پس از شهادت پيكر مطهرايشان در قبرستان بقیع  در جوار قبر پدرش به خاك سپره شد. 

احاديث امام محمد باقر (ع)

• طبیعت بشر با شهوت و میل و حرص و ترس و خشم و لذت آمیخته شده است ، جز آنکه در بین مردم کسانی هستند که این پیوند و کشش طبیعی را با نیروی تقوی و حیاء و تنزه مهار کرده اند. موقعیکه نفس متجاوزت ، تو رابه گناه می خواند به آسمان با عظمت و کیهان حیرت زا نگاه کن و از خداوند بزرگی که جهان را آفریده و بر آن حکومت می کند بترس و از گناه خودداری کن ، اگر از خداوند توانا خوف نداری به زمین نظر افکن شاید از حکومت بشری و افکار عمومی شرم کنی و مرتکب معصیت نشوی ، اگر جرات و جسارتت به جایی رسیده که نه از حکومت الهی میترسی و نه از مردم زمین شرم داری خود را از صف انسانها خارج بدان و درعدد بهائم و حیوانات به حساب آور. 

• خداوند از مردم خواستار دو فضيلت است: “به نعمت‌ها اقرار كنند تا بر آن بيفزايد”و “به گناهان اعتراف نمايند تا آنها را ببخشد”

• هر بنده‌اي از بندگان خدا روش گمراه‌كننده‌اي را بين مردم بنيان نهد، براي او گناهي همانند گناه كساني است كه مرتكب آن عمل شده‌اند، بدون آن كه از گناه عاملين آن كاسته شود.

• در دل هیچ انسانی کبرو تکبر وارد نمی شود مگر آنکه عقلش به همان اندازه ناقص می شود ، خواه کم باشد یا زیاد .

• دنيا بازاري از بازارها است. گروهي از اين بازار خارج مي‌شوند، كالاي نافع و سودبخش مي‌برند و بعضي با متاع مضر و زيان‌بار از اين بازار بيرون مي‌روند.

• بخدا که در آسمان هفتاد صف از ملائکه است اگر تمام مردم روی زمین جمع شوند که یک صف از آنها را بشمارند نتوانند و آن فرشتگان همگی ولایت ما (ائمه) را معتقدند.