سیستم کد گذاری کالا و کارکرد آن
مقدمه
با توسعه روزافزون فناوری اطلاعات در همه جنبه‌های زندگی بشری، شاهد طراحی و پیاده‌سازی سیستم‌هایی هستیم که تمام امور را از راه دور و به صورت الکترونیکي انجام می‌دهند. از خدمات بانکداری گرفته تا خدمات درمانی همه بر محور فناوری اطلاعات استوار است که باعث افزایش سرعت ارائه خدمات، سهولت دسترسی و رضایت بیشتر برای شهروندان شده است. به بیان دیگر، ارائه خدمات با کیفیت بدون تکیه به فناوری اطلاعات امکان‌پذیر نیست و سیستمی کردن فرآیندها تنها راه تضمین کیفیت و سرعت ارائه خدمات به مردم است. به منظور سیستمی کردن ارایه خدمات در یک حوزه، باید موجودیت‌ها به زبان ماشین تبدیل شوند تا رفتار آنها توسط رایانه قابل پردازش باشد. به این دلیل «نظام کدگذاری» شکل گرفت تا به موجودیت‌ها در فضای فناوری اطلاعات هویت مستقل بدهد.
مراحل اجرای نظام کدگذاری کالا و خدمات
هم دولت و هم بخش خصوصی برای برنامه‌ریزی تولید، مصرف، توزیع و غیره به اطلاعات کالا نیاز داشته و برنامه‌ها و تصمیمات آنها بر اساس اطلاعات کالا تنظیم مي‌شود. همانطور که در فوق اشاره شد افزایش کارایی و بهینه‌سازی مكانيزم بهره‌برداری از اطلاعات کالا، مستلزم طراحی و بکارگیری نظامی برای طبقه‌بندی و کدگذاری کالا و خدمات است. با این کار می‌توان توزیع کالا در سطح ملی را از طریق شناسایی انبارهای مازاد برنیاز و یا مکان‌هایی که تقاضا از عرضه بیشتر است به شکل بهینه‌تری مدیریت کرد. انجام این کار مستلزم طی مراحلی به شرح زیر است:
- شناسایی کالا و خدمات
- طبقه‌بندی کالا و خدمات
- کدگذاری کالا و خدمات
برای آشنایی بیشتر با این فرآیندها بطور خلاصه به تعریف هر مرحله و بیان اهداف و اصول آن پرداخته شده است.
مرحله اول- شناسایی: عبارت است از جمع‌آوری اطلاعات شیء مورد نظر به طوری که دقیقاً بتوان آن را شناخت و جای هیچگونه تردید و شکی نسبت به مشخصات آن نباشد. این مرحله برای اجرای مراحل بعدی می‌تواند بسیار مهم و مؤثر باشد. در این مرحله لازم است مشخصات، تعداد، کاربرد، ویژگی‌ها و سایر اطلاعات مربوط به کالا به نحو احسن شناسایی و ثبت شود.
مهم‌ترین هدف شناسایی کالاها و خدمات، ایجاد امکانات و تسهیلات لازم برای مرحله بعدی است؛ به نحوی که به راحتی بتوان مشخصات اقلام را با هم مقایسه و وجوه تشابه و افتراق آنها را تشخیص داد و به شکل مناسبی آنها را طبقه‌بندی کرد. برای این منظور در این مرحله سعی بر آن است تا مشخصات دقیق و کامل کالاها تعیین و کالاهایی که برای بهره‌برداری باید در کنار هم قرار گیرند و تشکیل یک مجموعه را بدهند مشخص شود.
اصولی که در مرحله شناسایی باید رعایت شود به شرح زیر هستند:
- شناسایی باید بر اساس ماهیت کالا صورت گیرد.
- با توجه به تنوع نهادهای درگیر در تعامل با کالا لازم است یک کد واحد در سطح ملی برای کالا تعریف شود.
مرحله دوم- طبقه‌بندی: روشی است که به وسیله آن اطلاعات با نظم سیستماتیک و منطقی سازمان‌دهی مي‌شود و اطلاعات مشابه در یک دسته متمایز از سایر اطلاعات قرار می‌گیرد. به عبارت دیگر طبقه‌بندی روشی برای سازمان‌دهی داده‌های مربوط به عناصر تشکیل‌دهنده یک سازمان با ترتیبی منطقی و نظام‌گرا است که در آن اطلاعات بر اساس شباهت‌ها و تفاوت‌ها از هم تفکیک می‌شوند. کالا برای بهره‌برداری مناسب در کل نظام زنجیره تأمین احتیاج به نظم دارد. با گردآوری اطلاعات در مرحله شناسایی، مبنایی برای نظم بخشیدن به این اطلاعات لازم است تا بتوان با طبقه‌بندی کالا، به نحو موثرتری به اطلاعات آن دست پیدا کرد. دسته‌بندی و طبقه‌بندی می‌تواند بر اساس منطق‌های مختلفی صورت گیرد. به عبارت دیگر ممکن است اقلام بر اساس ماهیت و یا کاربرد در دسته‌های مختلف قرار گیرند.
برای مشاهده مقاله وارد سایت علمی تخصصی ایکد شوید : https://www.e-code.ir/%D9%81%D8%B5%D9%84-%D8%A7%D9%88%D9%84-%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%B4%D8%A7%D8%AA-%D8%AA%D8%B1%D9%88%DB%8C%D8%AC%DB%8C-%D9%88-%D8%AA%D8%AE%D8%B5%D8%B5%DB%8C/