در مورد سیستم های شناسایی خودکار چه می‌دانید؟
سیستم های شناسایی خودکار
اصولاً به هر سیستمی که قادر به خواندن و تشخیص اطلاعات افراد یا کالاها باشد سیستم شناسایی گفته می‌شود. به‌طورکلی شناسایی خودکار و نگه‌داری داده‌ها روشی است که به‌وسیله آن تجهیزات خواه سخت‌افزاری یا نرم‌افزاری قادر به خواندن و تشخیص داده‌ها بدون کمک گرفتن از یک فرد هستند. در حقیقت تمامی شیوه‌های جمع‌آوری داده‌ها و ورود آن‌ها به رایانه‌ها بدون دخالت انسان را می‌توان در ذیل عنوان «شناسایی خودکار» جای داد.
بارکدها، کدهای دوبعدی، سیستم‌های انگشت‌نگاری، سیستم شناسایی با استفاده از فرکانس رادیویی، سیستم شناسایی با استفاده از قرنیه چشم و صدا و… ازجمله این راه‌کارها می‌باشند. یکی از این روش‌ها جهت شناسایی افراد یا کالاها استفاده از سیستم شناسایی با استفاده از فرکانس رادیویی است. یکی از اهداف مهم در مدیریت‌زنجیره تأمین ، شناسایی و ردیابی کالا از زمان تولید تا مصرف است. به عبارتی این فرایند می‌تواند به‌وسیله بارکد و یا سایر وسایل شناسایی، صورت پذیرد. در زنجیره تأمین، حلقه‌های مختلف زنجیره، مانند تولیدکننده، توزیع‌کننده، فروشنده و اجزای دیگر، نیاز به دانستن موجودی انبارهای خود می‌باشند. در اختیار داشتن این اطلاعات می‌تواند منجر به صرفه‌جویی زیادی در هزینه، زمان و درنتیجه بهره‌وری بالاتر شود. سیستم‌های RFID راه‌حلی بالقوه، در این زمینه می‌باشند که می‌توان به‌وسیله آن، جریان مواد و محصولات از ابتدا تا انتهای زنجیره‌تامین را پیگیری کرد. در حال حاضر از این سیستم، در صنعت بیشتر برای جلوگیری از سرقت، افزایش کارایی در کنترل موجودی و کاهش هزینه‌های بازرسی و حمل استفاده می‌شود. در یک بازار گسترده، اقلام کالا با تنوع بسیار زیاد توسط عرضه‌کنندگان متعدد وارد چرخه گردش و فروش شده و در مبادی و نقاط فروش تفکیک و شناسایی منحصربه‌فرد آن‌ها اهمیت می‌یابد. سازوکارهای مربوط به یونیک‌سازی هر قلم کالای عرضه‌شده توسط یک تأمین‌کننده به گونه است که در سراسر جهان، هر کالا، فقط یک کد یا شماره دریافت میکند و هیچ‌گونه تداخل و همپوشانی بین شماره‌ها بروز نمی‌نماید.
سیستم های شناسایی خودکار در زنجیره توزیع مواد غذایی چه کمکی می کند؟
شناسایی از طریق امواج رادیویی می‌تواند به ارائه‌ی راندمان عملیاتی بالاتر و شفافیت بیشتر سطوح موجودی در زنجیره توزیع محصولات غذایی کمک‌های بسیاری کند. با الصاق تگ‌ها یا فرستنده‌هایی به محصولات و یا بسته‌های حمل‌ونقل و ایجاد یک زیرساخت از دستگاه‌های تگ خوان به هم متصل، اطلاعات مربوط به اشیاء فیزیکی را می‌توان به‌صورت خودکار و بدون دخالت دست، جمع‌آوری و ثبت نمود. سیستم RFID از تگ که دارای یک ریزتراشه متصل به آنتن است، تشکیل‌شده است. تگ، روی هر چیزی که باید شناسایی شود (نظیر پالت محصول در انبار) چسبانده شده و دستگاه دیگری به نام قرائت گر یا RFID خوان با آن تبادل اطلاعات میکند. قرائت گر، با استفاده از امواج الکترومغناطیسی با تگ‌ها در مراحل مختلف زنجیره تأمین مواد فاسدشدنی ارتباط برقرار کرده و اطلاعات مختلفی را از روی این تگ‌ها می‌خواند. تگ‌های RFID دارای انواع مختلفی هستند. مهم‌ترین عامل اختلاف بین تگ‌ها، فرکانس کار آن‌ها است که از فرکانس پایین (حدود صد کیلوهرتز) تا فرکانس‌های بسیار بالا یا UHF)چند گیگاهرتز(را شامل می‌شود. بر اساس فرکانس مورداستفاده، برد ارتباطی تگ با تگ خوان نیز تعیین می‌شود، به این صورت که فرکانس‌های پایین‌تر، بردهای کمتری را پشتیبانی می‌کنند. عملکرد تگ‌ها در مجاورت اشیاء فلزی یا آب با توجه به فرکانس تغییر میکند و تگ‌های فرکانس پایین، عملکرد و برد بهتری در مجاورت آب و اشیاء فلزی دارند. معمولاً هر تگ RFID دارای مقداری حافظه (چند ده بیت تا چندین کیلوبیت) برای ذخیره‌سازی اطلاعات است که قابلیت نوشتن و خواندن را دارا هستند.
