شهادت مظلومانه امام جعفر صادق (ع) بر تمام شیعیان جهان تسلیت باد
امام جعفر صادق (ع)
امام جعفر صادق (ع) ششمین پیشوای شیعیان در سال ۸۳ هجرى در مدینه دیده به جهان گشود. مادر امام جعفر صادق (ع) را ام فروه و کنیه آن حضرت ابوعبدالله بوده است. ایشان فرزند امام محمد باقر (ع) و پدر امام موسی کاظم (ع) هستند آغاز امامت امام صادق (ع) با حکومت هشام پسر عبدالملک و پایان آن، با دوازدهمین سال از حکومت ابوجعفر منصور مصادف بوده است. وفات آن امام بزرگوار در ۲۵ شوال مصادف با نیمه ماه رجب سال ۱۴۸ هجرى است. امام صادق (ع) به‌وسیله عوامل منصور دوانیقى با سم به شهادت رسید. امام صادق (ع) در قبرستان بقیع در کنار پدر و جد و عموى خود امام مجتبى (ع) به خاک سپرده شد.
القاب امام جعفر صادق (ع)
از مشهورترین القاب آن حضرت می‌توان از فاضل، طاهر و صابر، نام برد. به دلیل اینکه آن حضرت راست‌گو بود او را صادق می‌خواندند.
امام صادق (ع) بنیان‌گذار مذهب جعفری
در دوران حیات پربرکت امام صادق (ع) مذاهب مختلفی در جامعه ایجادشده و مسلک‌های گوناگونی طی شده بود، در آن زمان شرایطی فراهم آمد تا خلوص و اصالت‌های مکتب محمدی (ص) پس از سالها انزوا، بار دیگر به باور و عقیده جامعه اسلامی بازگشته و با جدیت به معرفی شریعت از منبع وحی بپردازد. امام صادق (ع) رهبر و خط دهنده و یکی از ارکان مهم شیعه بود. او بهترین موضع‌گیری‌ها را در میان امت اسلامی در جهات مختلف متبلور کرد. استحکام پایه‌ها و گسترش مکتب و همچنین رشد فقه شیعه، بیشتر در دوره امام جعفر صادق بوده است. امام جعفر صادق (ع) نماینده پیامبر و ائمه قبل و بعد از خودش بود. به همین دلیل این مذهب را مذهب جعفری نامیدند.
سیره اخلاقی امام جعفر صادق (ع)
امام صادق (ع) از جهت علم و فقه و حسب و نسب و عبادت و سیر و سلوک معنوی و مکارم اخلاق، بزرگ‌ترین و معروف‌ترین شخصیت عصر خویش بود. امام جعفر صادق (ع) همیشه یا روزه‌دار بود، یا در حال نمازخواندن و ذکر گفتن بود. هنگام نمازخواندن با صدای بلند ذکر می‌گفت و دعا می‌خواند تا اهل خانه بشنوند و برای عبادت برخیزند. امام صادق (ع) ذکر رکوع و سجود را بسیار تکرار می‌کرد. او در تاریکی شب و به‌صورت پنهانی انبانی از غذا را برمی‌داشت و به‌سوی نیازمندان شهر مدینه می‌شتافت و میانشان تقسیم می‌کرد. بعد از رحلت امام صادق (ع) آن انفاق‌های شبانه دیگر ادامه پیدا نکرد، فقرای مدینه متوجه شدند که چه کسی هر شب به آن‌ها غذا و پول می‌داد.
برخی از احادیث امام صادق علیه‌السلام
سخنان امام صادق علیه‌السلام سرشار از آموزه‌های عرفانی است. که به بخشی از آن‌ها اشاره می‌شود:
– نگاه که روزگار، زمانۀ ستم باشد و مردمش اهل نیرنگ باشند، اعتماد به هرکسى درماندگى است.
– چون بلا بر بلا فزاید، (نشانۀ) رهایى از بلا باشد.
– اسلام یک درجه است و ایمان درجهای است روى اسلام و یقین درجهای است روى ایمان، آنچه مردم به آن رسند کمتر از یقین است.
– برکندن کوه‌ها آسان‌تر از برکندن دل‌ها از جاى خویش است.
– ایمان در قلب است و یقین، خطورها و الهاماتى است.
– میل به دنیا، مایۀ غم و اندوه است و بىمیلى و زهد به دنیا، مایۀ آسایش دل و پیکر است.
– باکسی دوستى و رفت‌وآمد کن که موجب عزت و سربلندى تو باشد و باکسی که می‌خواهد از تو بهره ببرد و خودنمائى می‌کند همدم مباش.
– شخصیت و کمال مؤمن در سه خصلت است: آشنا بودن به مسائل و احکام دین، صبر در مقابل شداید و ناملایمات، زندگى او همراه با حساب‌وکتاب و برنامه‌ریزی دقیق باشد.
– هر که یک‌مرتبه سوره توحید را تلاوت نماید، همانند کسى است که یک‌سوّم قرآن و تورات و انجیل و زبور را خوانده باشد.
– چنانچه مؤمنى از برادر ایمانش حاجتى را طلب کند و او بتواند خواسته‌اش را برآورد و انجام ندهد، خداوند در قبرش یک افعى بر او مسلط گرداند که هرلحظه او را آزار رساند.