قاچاق به بیسکویت هم رسید، شیرینی ایران به ۶۶ کشور دنیا صادر می‌شود

به گزارش روابط عمومی مرکز و جمشید مغازه‌ای در گفت‌وگو با خبرگزاری میزان، اظهار کرد: شیرینی و شکلات همواره جزو صنایع پیشرو در صنعت غذا به شمار می‌رود، هم‌اکنون وضعیت این صنعت در شرایط مناسبی قرار دارد.

دبیر انجمن بیسکویت، شیرینی و شکلات با بیان اینکه میزان تولید سالیانه یک‌میلیون و ۸۰۰ هزار تن است، افزود: مصرف سرانه کشور ۱۹ کیلوگرم است و ۹۰ تا ۹۵ درصد بازار داخل را صنایع داخلی تامین می‌کنند.

وی گفت: ظرفیت تولید نسبت به سال‌های گذشته حدود ۳۰۰ تن افزایش‌یافته اما، همچنان ۹۰۰ هزار تن از ظرفیت اسمی تولید خالی است.

به گزارش روابط عمومی مرکز و جمشید مغازه‌ای در گفت‌وگو با خبرگزاری میزان، اظهار کرد: شیرینی و شکلات همواره جزو صنایع پیشرو در صنعت غذا به شمار می‌رود، هم‌اکنون وضعیت این صنعت در شرایط مناسبی قرار دارد.

دبیر انجمن بیسکویت، شیرینی و شکلات با بیان اینکه میزان تولید سالیانه یک‌میلیون و ۸۰۰ هزار تن است، افزود: مصرف سرانه کشور ۱۹ کیلوگرم است و ۹۰ تا ۹۵ درصد بازار داخل را صنایع داخلی تامین می‌کنند.

وی گفت: ظرفیت تولید نسبت به سال‌های گذشته حدود ۳۰۰ تن افزایش‌یافته اما، همچنان ۹۰۰ هزار تن از ظرفیت اسمی تولید خالی است.

مغازه‌ای با اشاره به صادرات شیرینی و شکلات بیان کرد: سال گذشته ۳۱۸ هزار تن صادرات به ارزش ۸۰۰ میلیون دلار به کشور‌های مختلف انجام‌شده است.

وی بابیان اینکه شیرینی و شکلات ایران به ۶۶ کشور دنیا صادر می‌شود، تصریح کرد: عراق، افغانستان، کشور‌های حاشیه خلیج‌فارس، کشورهای سی آی اس، کشور‌های اروپای شرقی، آمریکا، ژاپن و استرالیا مقاصد صادراتی شیرینی و شکلات کشور هستند.

دبیر انجمن بیسکویت، شیرینی و شکلات بیان کرد: با توجه به تعرفه‌ای که در کشور وجود دارد و همچنین به دلیل اینکه شکلات کالای گرانی محسوب می‌شود واردات رسمی آن به کشور بسیار اندک است، به‌گونه‌ای که در سال گذشته فقط ۵۰ هزار تن واردات رسمی به کشور انجام‌شده است.

مغازه‌ای بابیان اینکه قاچاق بیشتر در شیرینی و بیسکویت انجام می‌شود و در شکلات بسیار اندک است، گفت: با توجه به افزایش نرخ ارز قاچاق بسیار کم شده است.

استفاده از استاندارد GS1، راهکارهای جلوگیری از قاچاق کالا و تدوین مبانی استاندارد در زنجیره تامین کالا

زنجیره تامین کالا چیست:

زنجیره تامین، زنجیره‌ای است که همه فعالیت‌های مرتبط با جریان کالا و تبدیل مواد به محصول، از مرحله تهیه مواد اولیه تا مرحله تحویل نهایی به مصرف‌کننده را شامل می‌شود.

زنجیره تامین شامل عناصری نظیر تولیدکننده، عرضه‌کننده، حمل‌ونقل، انبارداری، خرده‌فروشی و مشتریان است.

زنجیره تامین واژه‌ای است که اکنون به‌طور گسترده‌ای در سطح بین‌الملل به‌کاربرده می‌شود، کلیه تلاش‌های انجام‌شده در تولید و تحویل یک محصول یا خدمت نهایی، از تأمین‌کننده تا مشتری را دربر می‌گیرد.

از سوی دیگر زنجیره تامین را زنجیره ارزش نیز می‌نامند. علت اینکه این زنجیره را می‌توان «زنجیره ارزش» نامید، این است که در هر مرحله زنجیره سعی می‌شود تا ایجاد ارزش شود یا ارزش‌آفرینی گردد و درنهایت محصول نهایی که دارای بالاترین ارزش‌افزوده است به مشتری نهایی تحویل می‌شود.

عناصر کلیدی و اجزای اصلی در زنجیره‌های تامین اجزای اصلی زنجیره تامین عبارت‌اند از:

  • تامین‌کنندگان
  • تولیدکنندگان
  • عمده‌فروشان
  • خرده‌فروشان
  • مشتریان

اجزای زنجیره تامین

عناصر کلیدی یک زنجیره تامین شامل موارد زیر است:

  • رضایت مشتری: رضایت مشتری در رابطه با کالا یا سرویس دریافتی است.
  • ارزش پولی: در حقیقت ارزش پولی مرتبط با بهینه‌سازی هزینه و سودآوری فعالیت‌های زنجیره تامین است و ازاین‌ رو عموما در اهداف تعریف‌شده برای زنجیره تامین استفاده می‌شود.
  • تبادل اطلاعات: با استفاده از استانداردهای تعریف‌شده در زنجیره تامین، استانداردهای به‌کاربرده شده به‌عنوان یک عامل ارتباطی بین فازهای مختلف زنجیره تامین است و به شرکای زنجیره امکان هماهنگی بهینه فعالیت‌هایشان را می‌دهد.

محدودیت‌های زنجیره تامین

محدودیت‌های زنجیره تامین دامنه گزینه‌ای ممکن تصمیم‌گیری در ساختار زنجیره تامین را محدود می‌کند. این محدودیت‌ها در تصمیم‌گیری‌ها نقش زیادی را ایفا می‌کنند که شامل موارد زیر است:

  • ظرفیت: محدودیت در ظرفیت‌های سرمایه‌گذاری، تولید، تأمین
  • تامین سفارش: ازآنجایی‌که هدف نهایی زنجیره تامین برطرف نمودن حداقل نیاز مشتری است، این عامل می‌تواند نقش مهمی در محدودیت‌ها ایفا کند.
  • تقاضا: یکپارچه‌سازی زنجیره تامین، توازن بین ظرفیت عرضه در مراحل ابتدایی در مقابل مصرف در مرحله فروش است، بنابراین میزان مصرف یا تقاضا یکی از عوامل محدودیت‌ها زنجیره تامین است.

نقش GS1 در به اشتراک‌گذاری اطلاعات شرکای زنجیره تامین

همان‌گونه که گفته شد، یکی از خواص زنجیره تامین به‌منظور چابک بودن آن، مجازی بودن آن است که بر به اشتراک گذاشتن تمام اطلاعات درمیان شرکای زنجیره تامین تکیه دارد. از مهم‌ترین مسائلی که در مدیریت زنجیره تامین موردبررسی قرار می‌گیرد و توجه به آن باعث دگرگونی در زنجیره تامین خواهد شد، مسئله به اشتراک‌گذاری اطلاعات در زنجیره است.

برای یکپارچه‌سازی، به‌خصوص در زنجیره‌های چندملیتی که هر نهاد از زنجیره در کشور جداگانه‌ای قرار دارد، باید اطلاعات موجود در زنجیره را در طول زنجیره به اشتراک گذاشت و درواقع زنجیره را به‌طور مجازی یکپارچه کرد.

بی‌شک یکی از مهم‌ترین اثرات GS1 بر زنجیره تامین، یکپارچه‌سازی این زنجیره به‌خصوص به لحاظ اطلاعات است. در یک زنجیره تامین، کالا جزو اصلی‌ترین اجزای زنجیره است و این کالاست که تمامی اعضای زنجیره را به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم به هم پیوند می‌دهد.

درصورتی‌که اطلاعات هماهنگ و دقیقی از وضعیت کالا در دسترس تمامی شرکای زنجیره باشد و هریک از شرکا بتوانند در هرلحظه که نیازمند این اطلاعات هستند، آن‌ها را دریافت کرده و کالای موردنظر خود را ردیابی نمایند، زنجیره تامین این امکان را می‌یابد که به‌طور یکپارچه عمل کند.

نقش GS1 در شناسایی و ردیابی کالاها در زنجیره تامین

استانداردها و کدهای GS1، امکان شناسایی موجودی‌های زنجیره تامین را فراهم می‌کند و جریان اطلاعات در زنجیره را تسهیل کرده، زبان مشترکی میان عرضه‌کنندگان کالا و خدمات، مشتریان و به‌طورکلی عوامل درگیر در حوزه کالا و خدمات در سطح ملی فراهم می‌آورد.

GS1 با راهکارها و استانداردهایی که در اختیار ذینفعان خود قرار می‌دهد بستری برای تسهیل مدیریت کالا و خدمات ایجادشده و به‌عنوان یکی از پیش‌نیازهای شبکه توزیع، اطلاعات‌پایه کالا را برای کلیه ذی‌نفعان این شبکه آماده می‌سازد. برای ردیابی کالا در ابتدا باید کالاها در این سیستم شناسایی شوند و کد GTIN (شناسه قلم کالای تجاری) دریافت کنند تا بتوان کالا را در سیستم توزیع مدیریت کرد و هدفی چون کاهش هزینه‌های تبادل کالا را در شبکه توزیع محقق ساخت.

مزایای استفاده از استانداردهای GS1 در زنجیره تامین

به‌طورکلی از مزایای استفاده از استانداردها و راهکارهای GS1 می‌توان به موارد ذیل اشاره نمود:

  • کاهش زمان دسترسی به اطلاعات
  • شفاف‌سازی اطلاعات در حوزه‌های مختلف صنعت
  • افزایش سرعت در تبادل اطلاعات در زنجیره تامین
  • افزایش توان رقابتی تولیدات داخلی در بازارهای بین‌المللی
  • امکان توسعه همکاری بین ذینفعان زنجیره تامین
  • افزایش یکپارچگی در سیستم اطلاعاتی زنجیره تامین
  • امکان استفاده از خدمات الکترونیکی و تجارت الکترونیک به‌منظور ارتقای ساختار نظام توزیع و اطلاع‌رسانی
  • کاهش هزینه