اخبار و مقالات

درباره حضرت فاطمه (س)

فاطمه زهرا (س) در تاريخ ۲۰ جمادی الثانی سال پنجم بعد از بعثت در مکه چشم به جهان گشود و به روايتي در روز  ۱۳ جمادی الاولی یا سوم جمادی الثانی سال یازدهم هجری، در سن ۱۸ سالگی درشهر مدینه به شهادت رسید.

نام پدر فاطمه (س) رسول گرامي اسلام محمد (ص) است مادر حضرتش خدیجه، از زنان بزرگ زادگان قریش بوده است. او اولين زني است که به اسلام روي آورد و مسلمان شد. سپس تمام اموال و دارايي هاي خود را براي خدمت رساني به اسلام و مسلمين صرف كرد. البته خدیجه در دوران جاهلیت نيز به پاکدامنی معروف بود و  مردم قريش او را با نام  طاهره به معني (پاکیزه)  می‌نامیدند.

 فاطمه (ع) بعد از تولد، و به قدرت الهی لب به سخن گشود و گفت: “شهادت می‌دهم که جز خدا، الهی نیست و پدرم رسول خدا و آقای پیامبران است و شوهرم سرور اوصیاء و فرزندانم (دو فرزندم) سرور نوادگان می‌باشند.” مفسران شیعه و تعدادي از بزرگان اهل تسنن اولين سوره کوثر را به فاطمه (ع) تطبیق نموده‌اند و ايشان را باعث خير و بركت و كسترش پيامبر اكرم ذكر نموده اند.

كنيه و القاب حضرت فاطمه (س)

فاطمه، به معنی بریده شده و جدا شده می‌باشد و علت نامگذاری بر طبق احادیث نبوی، آنست که: پیروان فاطمه (ع) از آتش دوزخ بریده، جدا شده و برکنارند.از مشهورترین القاب حضرت فاطمه (س)، «زهرا» به معنی درخشنده و روشن است، و از براي ايشان القاب و صفات متعددي همچون ، صدیقه، طاهره، زکیه، راضیه، مرضیه، مبارکه و بتول ذكر شده است.

امام صادق (ع) ميفرمايند: “چون دخت پیامبر در محرابش می‌ایستاد و مشغول عبادت می‌شد، نورش برای اهل آسمان می‌درخشید، همانطور که نور ستارگان برای اهل زمین می‌درخشد.”

کنیه معروف فاطمه (ع)  اُمّ ابی‌ها ، و اُمّ الحسن، اُمّ الحسین، اُمّ المحسن، اُمّ الائمه، اُمّ‌الخیرة، اُمّ‌الأخیار، اُمّ‌الفضایل، اُمّ‌الأزهار، اُمّ‌العلوم و اُمّ‌الأسماء و ابن بابویه به روايت امام جعفر صادق (ع) فاطمه (س) را ۹ اسم است نزد خدا : فاطمه، صدیقه، مبارکه، طاهره، زکیه، راضیه، مرضیه، محدّثه و زهراء.

تسبیحات حضرت فاطمه
تسبیح معروف حضرت فاطمه (س) كه فضیلت آن بسیار است . هر كس در خواندن اين ذكر مداومت كند عاقبت به خير ميشود :  ۳۴ مرتبه اللّهُ اَکبَرُ، ۳۳ مرتبه اَلْحمدُللّه و ۳۳ مرتبه سُبْحانَ اللّه است همچنين به خواندن آن بعد از هر نماز تاكيد شده است.

وصیت حضرت فاطمه زهرا (س)

 در زماني كه  فاطمه (س) بيمار بود حضرت علی (ع)  را نزد خويش فرا خواند و به ايشان وصيت كرد كه بعد از فوتش، فاطمه (ع) را شبانه غسل و کفن نمایند و شبانه نيز دفن کنند و هيچ يك  از کسانی که در حق او ستم كرده اند، در مراسم تدفین و نماز خواندن بر سر جنازه آن حضرت حضور نداشته باشند.

شهادت حضرت فاطمه (س)

در روز سوم جمادی الثانی سال یازدهم هجری حضرت فاطمه (س) به ام ‏سلمه فرمود: برايم آبى بياور تا با آن غسل كنم، ام‏ سلمه آب را آورد و او غسل كرد و جامه پاكى پوشيد، و دستور داد بسترش را در اتاق بگستراند، به طرف راستش رو به قبله خوابيد و دست راستش را زير صورتش گذاشت .اتفاقات تلخ و ناگوار،  همچنين دوري از پدر و شرايط سخت جسمي حضرت زهرا (س)  را به بستر بيماري كشاند. ايشان بر اثر حوادث هجوم به خانه ایشان، در حالي كه سن آن حضرت 18 سال بيشتر نبود  به شهادت رسید؛ و طبق روايات 95 روز بعد از رسول اكرم در این دنیا زندگی كرد.

امام حسن (ع) خطاب به مغيرة بن شعبه فرمود: “تو مادرم را زده و مصدوم و مجروح ساختى، تا اينكه او بچه ‏اش را سقط كرد.”

امام صادق (ع) در باره علت بيمارى و شهادت فاطمه (س) مى‏‌فرمايند: “دليل  شهادت فاطمه (س) اين بود كه قنفذ (غلام خليفه دوم) با غلاف شمشير او را زده و بچه ‏اش را كشت و مادرم از اين جهت به بستر بيمارى افتاد.”

پیامبر اکرم (ص)، “دخترم فاطمه بزرگ بانوی زنان جهانیان است.”