روند تحول در تجارت جهانی در سال 1398
سال 1398 را می توان سالی مهم در روند ورود تدریجی تجارت جهانی به دوره پساثبات هژمونیک برشمرد. این سال با جنگ و تنش تجاری میان قدرتها آغاز و با جهانی شدن کرونا و ایجاد زمینه های جدید برای ملیگرایی اقتصادی و حمایتگرایی به پایان رسید. در این سال تجارت جهانی باز هم از فضای ثبات هژمونیک، فضایی که ایالات متحده در آن نقش رهبری نظم بین الملل لیبرال را ایفا میکرد و پیشبرد تجارت آزاد چندجانبه را اولویت میبخشید فاصله بیشتری گرفت.
آمریکا به نقش تازه خود به عنوان مهمترین قدرتی که ملیگرایی اقتصادی و حمایتگرایی را پیگیری میکند تداوم بخشید، به فشار بر سایر قدرتهای تجاری در قالب جنگ تعرفه ها ادامه داد و بیش از پیش عدم تمایل خود به نقش جهانی نهادهای تجاری چندجانبه و حتی میل به فلج کردن آنها را نشان داد.
گرچه در این سال سرانجام امریکا با چین به توافق تجاری حداقلی دست یافت و تنشهای تجاری با اتحادیه اروپا را کاهش داد، اما روند کلان اقتصاد سیاسی جهانی همچنان رو به سوی نظم پساثبات هژمونیک داشت، نظمی که هنوز مولفه های آن چندان روشن و مشخص نیست. اما روشن است که آمریکا دیگر منفعتی در رهبری تجارت چندجانبه نمیبیند. در ماههای پایانی سال 1398، جهانی شدن کرونا چنان تلاطمی در اقتصاد جهانی ایجاد کرد که از رکود بزرگ 1929 تاکنون بی سابقه بود.
متاثر از این شگفتی استراتژیک و تشدید اختلافات چین و آمریکا، تجارت جهانی بیش از پیش از جهان ثبات هژمونیک فاصله گرفته و در ابهامی فزاینده فرو رفته است.
سنجش آثار ورود تجارت جهانی به دوره جدید بر ایران آسان نیست، کشوری که از یکسو زیر فشار سنگین تحریم های مهمترین قدرت اقتصادی جهان قرار دارد و از دیگر سو هر چند ماه در درون و در روابط خارجی، بویژه در حوزه مسائل امنیتی یک شگفتی استراتژیک را تجربه میکند. با احتیاط میتوان مدعی شد که گذار به وضعیت پساثبات هژمونیک میتواند فرصتهای احتمالی برای ایران ایجاد نماید. البته شکل گیری این فرصتها در آینده ای میان مدت و نه کوتاه مدت، قابل تصور است. به دیگر سخن در مورد جهان پساکرونا نباید دچار خیالاندیشی شد و انتظار گشایش های “زود و زیاد” در وضعیت فروبسته دیپلماسی اقتصادی ایران را داشت. از همین رو ضرورت دارد این روند با توجه به منافع و مصالح ملی به طور منظم مورد پایش کارشناسانه قرار گیرد و در پرتو این پایشها، گزینههای سیاستگذاری تجاری در بازه های زمانی کوتاه مدت تدوین گردد.
منبع: موسسه مطالعات و پژوهشهای بازرگانی