روز جهانی صنایع دستی گرامی باد
تاريخچه روز جهاني صنايع دستي
پس از جنگ جهانی دوم کشورهای پیشرفته صنایع دستی را با نگرشي جديد “هنری و فرهنگی” مورد توجه قرار دادند، در تاريخ 10 ژوئن سال 1964 میلادی اولين همایش جهانی صنایع دستی با حضور حدود 40 کشور جهان و شماری از اساتید دانشگاه ها، هنرمندان و صنعتگران،… در نیویورک برگزار شد..
در این همایش بين المللي، “شورای جهانی صنایع دستی” تاسیس و به عنوان نهاد وابسته به یونسکو تصویب شد و دبیرخانه آن را در کشور هلند تعیین کردند.
كشور ما ايران نیز در سال ۱۳۴۷ خورشیدی به عضویت شورای جهانی صنایع دستي درآمد و در مجمع آسیا و اقیانوسیه شروع به فعالیت نمود.
هدف از ايجاد شورای جهانی صنایع دستي :
- راهنمایی كردن وايجاد انگيزه در صنعتگران دستی و بهبود سطح علمي و تخصصی و حرفه ای آنها با توجه به سطح فرهنگی موجود در هر یک از کشورهای عضو.
- حفظ و تقویت صنایع دستی و نماياندن آن به صورت رکن اصلي از حیات فرهنگی و هنري كشورهاي مختلف
- ایجاد همبستگی بين صنعتگران دستی در سطح بين المللي
صنايع دستی چيست؟
به آثاري صنایع دستي گفته ميشود كه برگرفته از فرهنگ و هنر و بینش و ذوق مردم هر منطقه است و در ساخت آن از مواد اوليه بومي استفاده ميشود و كليه مراحل ساخت آن توسط دست و ابزارهای دستی انجام می شود. كه مبادله این صنایع، باعث ايجاد ارتباط فرهنگی بين جوامع مختلف ميشود و همچنين روابط میان آنها را بهبود می بخشد.
لازم به ذكر است كه توجه به صنایع دستی ملت ها، نه تنها به حفاظت از فرهنگ و تمدن آن ها کمک می شود، بلکه به عنوان فعالیتی اقتصادی، براي رفع بیکاری و رونق اقتصادی کشور ها نیز کمک بسزايي خواهد کرد.
رشته هاي صنايع دستي در ايران :
از جمله صنايع دستي در ايران ميتوان به نگارگری، سفال و سرامیک، بافتني ، کاشی‌سازی، توليد فراورده هاي پوست و چرم ،آرایه‌‌های تزئینی معماری، سنگ‌تراشی، نساجی سنتی، بافته‌های داری، شیشه‌گری، هنرهای مرتبط با فلز قلمزني، مشبك كاري، حكاكي روي فلزات و آلياژها ، هنرهای مرتبط با چوب، رنگرزی و چاپ سنتی و رودوزی‌ها اشاره كرد.
سازمان جهانی مالکیت معنوی (WIPO) ویژگی‌های عمومی صنایع دستی را به شرح زیر بیان می‌کند:
- بکارگیری ابزار ساده در ساخت آنها
- عدم نیاز به دانش فنی پیچیده نسبت به سایر صنایع
- ناهمانندی و عدم تشابه فرآورده‌های تولیدی با یکدیگر
- ریشه گرفتن از فرهنگ، اعتقاد، باورها، آداب و رسوم منطقه
- امکان تأمین بخش عمده‌ی مواد اولیه از منابع داخلی
- قابلیت عرضه به بازاهای جهانی به عنوان یک محصول فرهنگی و هنری
- کمک به توسعه‌ی صنعت گردشگری و نشر ارزش‌های فرهنگی
- سرمایه‌گذاری کم و کاربری زیاد
- بالا بودن ارزش افزوده‌ی تولید
- قابلیت جنبه‌های کاربردی-تزئینی محصول
- سهولت در ایجاد توسعه و جابه‌جایی مکان کارگاه (مراکز تولید)
- سهولت در انتقال تجربیات و دانش فنی تولید