قابلیت ردیابی در زنجیره تامین غذا و خوراک همراه
۱- مقدمه
سیستم ردیابی ابزاری مفید برای کمک به عملیات سازمان در زنجیره محصولات غذایی انسان و خوراک حیوان یا گیاه (علوفه، کود، افزودنی‌ها، آفت‌زداها و غیره) است تا به اهداف تعریف شده در سیستم مدیریتی مربوطه برسد. انتخاب یک سیستم ردیابی متأثر از قوانین، مشخصات محصول و انتظارات مشتری است.
پیچیدگی سیستم ردیابی بسیار متغیر است و بستگی به خصوصیات محصول و اهدافی دارد که باید به آنها نائل شد.
استقرار یک سیستم ردیابی توسط یک سازمان بستگی به موارد ذیل دارد:
- محدودیتهای ذاتی فنی در سازمان و محصولات (مانند طبیعت مواد خام، اندازه بهرها یا دسته‌ها، رویه های گردآوری و حمل‌ونقل، پردازش و بسته‌بندی)
- هزینه ها و منفعتهای به کار گرفتن چنین سیستمی
شایان ذکر است که به‌کارگیری یک سیستم ردیابی به خودی خود و به تنهایی، برای نیل به ایمنی مواد غذایی کفایت نمی‌کند.
۲- دامنه شمول
این استاندارد بینالمللی اصولی را مشخص و الزامات اساسی را برای طراحی و استقرار یک سیستم ردیابی محصولات غذایی تعیین می‌نماید. چنین سیستمی میتواند به‌وسیله یک سازمان در هر مرحله از زنجیره محصولات غذایی به کار گرفته شود. این استاندارد به قدر کافی منعطف است تا به سازمان‌های مرتبط با مواد غذایی برای انسان و سازمان‌های مرتبط با علوفه و خوراک دام و طیور و کودها و سموم مصرفی در زراعت و باغداری اجازه دهد آن را با وضعیت خود سازگار نموده و به اهداف شناسایی شده خود نائل شوند.
سیستم ردیابی یک ابزار فنی برای کمک به یک سازمان است به گونه‌ای که کمک می‌کند فعالیت‌ها و محصولات او مطابق اهداف تعریف شده‌اش باشد و هنگامی که نیاز به تعیین تاریخچه یا مکان محصول یا اجزاء وابسته‌اش دارد آن را به کار بگیرد.