روز جهانی مبارزه با کار کودکان
پیشینه روز جهانی مبارزه با کار کودکان
سازمان بینالمللی کار، از سال ۲۰۰۲ تلاشهای خود را برای از بین بردن کار کودک آغاز کرد و تاریخ ۱۲ ژوئن را روز جهانی مبارزه باکار کودکان نامگذاری کرد. این سازمان هرسال موضوعی را برای توجه بیشتر به کار کودکان مطرح میکند. در حال حاضر ۱۹۳ کشور عضو سازمان ملل پیماننامه جهانی حقوق کودک را پذیرفته و آن را تصویب کردهاند.
کودک کار
در جهان، حدود ۲۱۵ میلیون کودک کار شناساییشده است. سالانه حدود ۲۲ هزار کودک به دلیل مخاطرات کاری جان خود را از دست میدهند و تعداد زیادی از آنها زیر سن قانونی در مشاغل سخت بدون مزد یا با مزد مشغول به کار هستند. اغلب این کودکان به دلیل فقر بهاجبار جدا از خانه و خانواده خود زندگی کرده و مورد آزار و اذیت قرارگرفتهاند. آنها از فرصت کودک بودن محروم هستند. این امر آسیب بسیار بزرگی به کودکان کار وارد میکند؛ و این واقعیت تلخی است که متأسفانه آینده آنها را به تباهی میکشاند.
کودکان کار، بخصوص کودکانی که با انجام کارهای توانفرسا و خطرناک جسم و روان و آینده خود را که بزرگترین سرمایه آنها است، فقط و فقط به دلیل تهیه جایی برای خوابیدن و غذای اندکی برای زنده ماندن از دست میدهند. این کودکان از امکانات آموزشی نیز بهره نبردهاند. درواقع این شرایط میتواند آثار درازمدتی بر زندگی آنها باقی بگذارد و آنها را به ویرانی بکشاند.
چند ماده از مواد پیماننامه جهانی حقوق کودک
- هر کودک دارای حق طبیعی زندگی است و دولتها باید زندگی, بقا و رشد کودک را تضمین کنند.
- دولتها موظف هستند کودک را از هر نوع بدرفتاری والدین یا سرپرستان دیگر محافظت کنند و برای جلوگیری از هر نوع سوی استفاده از کودک، اقدامات مناسب اجتماعی را انجام دهند.
- هر کودک حق دارد از سطح زندگی برخوردار شود که رشد جسمی، ذهنی، روانی و اجتماعی او را تأمین کند.
- برخورداری از آموزشوپرورش حق هر کودک است و دولتها باید امکان آموزش ابتدایی رایگان و اجباری را برای همگان فراهم آوردند.
- کودک حق بازی، تفریح و مشارکت در فعالیتهای فرهنگی و هنری را دارد.
- کودک باید در برابر هر کاری که رشد و سلامت او را تهدید میکند، حمایت شود. دولتها باید حداقل سن کار و شرایط کار کودکان را مشخص کنند.
- کودک باید در مقابل هرگونه استثمار که سلامت و رشد او را به مخاطره میاندازد، موردحمایت و محافظت قرار گیرد.
راهکارهایی برای مواجهه باکار کودکان
برای پایان دادن به این پدیده غیرانسانی فقط کافی است تا دولتمردان و سیاستگذاران ملی و بینالمللی این کودکان را در فضای مناسب قرار داده تا بتوانند توانمندی و تواناییهای خود رانشان دهند. از مهمترین قدمها برای رسیدن به این هدف مهم، فقرزدایی، حمایت اجتماعی، ایجاد خانههای امن و تمرکز بر آموزش رایگان و برابر برای همه کودکان است.