اول بهمن، زادروز فردوسی بزرگ گرامی باد.
اول بهمن ماه سال ۳۱۹ هجری شمسی، روزی است که در آن «حکیم ابوالقاسم فردوسی» حکیم سخن، حکیم توس و استاد سخن پا به عرصه وجود گذاشت.
اول بهمن ماه سال ۳۱۹ هجری شمسی، روزی است که در آن «حکیم ابوالقاسم فردوسی» حکیم سخن، حکیم توس و استاد سخن پا به عرصه وجود گذاشت.
زندگینامه فردوسی
ابوالقاسم فردوسی طوسی ملقب به فردوسی، در سال ۳۲۹ هجری قمری مصادف با ۳۱۹ هجری خورشیدی در روستای پاژ از توابع طبران توس در خراسان چشم به جهان گشود. وی دهقان و دهقان‌زاده بود. که در زمان خود ثروت و موقعیت قابل توجهی داشت اما بتدریج، آن اموال را از دست داد و به تهیدستی گرفتار شد. کودکی و جوانی فردوسی در زمان سامانیان سپری شد، وی با زبان عربی و دیوان های شاعران عرب و با زبان پهلوی آشنا بود. فردوسی شاعر حماسه‌سرای ایرانی و سراینده شاهنامه و حماسه های ملی ایران، بوده است. فردوسی یکی از بزرگترین سراینده های پارسی‌گو است که در این حوزه شهرت جهانی دارد.
سروده‌های فردوسی
از داستان‌های فردوسی، می‌توان به داستان بیژن و منیژه، رستم و اسفندیار، رستم و سهراب، داستان اکوان دیو و داستان سیاوش اشاره کرد. شاهنامه یکی از پرآوازه‌ترین سروده فردوسی و یکی از بزرگترین نوشته‌های ادبیات کهن پارسی است. فردوسی در سال ۳۷۰ هجری قمری در سن ۳۰ سالگی نگارش شاهنامه رو آغاز کرد. در هجونامه کل زمانی که فردوسی صرف سرودن شاهنامه کرده، را سه بار سخن از سی سال و یک بار سخن از سی‌وپنج سال ذکر کرده است.
مذهب فردوسی
وی مسلمانِ و شیعه بود. وی در مورد مذهب خود، شیعه، تعصب داشت و چنانچه از دیباچهٔ شاهنامه بمشخص است او کیش خود را اسلامِ می‌دانست.فردوسی در روزهای پایانی عمر از سن خود دو بار یاد کرده، و خود را هشتاد ساله و در جای دیگر هفتاد و شش ساله خوانده است. تاریخ وفات فردوسی را بعضی ۴۱۱ و برخی ۴۱۶ هجری قمری نوشته‌اند.
درگذشت و آرامگاه فردوسی
پس از مرگ وی واعظ طبرستان به دلیل شیعه بودن فردوسی از خاکسپاری پیکر وی در گورستان مسلمانان جلوگیری کرد. در نهایت ایشان در باغی که متعلق به خودش بود در شهر طوس، به خاک سپرده شد .از زمان دفن فردوسی،آرامگاه او چندین بار ویران شده است. در سال ۱۳۰۲ قمری به دستور والی خراسان، محل آرامگاه را تعیین شد و ساختمان آن ساخته شد. آرامگاه فرودوسی همواره نزد ایرانیان زیارتگاه اهل دانش و معرفت بوده و با آن‌که بارها آن را با خاک یکسان می کردند، مجدد از نو ساخته می‌شد. آرامگاه وی بین سال‌های ۱۳۰۷ تا ۱۳۱۳ بازسازی شده است.
فردوسی در عرصه بین المللی
شاهنامه نه تنها بزرگترین و پرمایه ترین مجموعه شعر به جا مانده از عهد سامانی و غزنوی است، بلکه مهمترین سند عظمت زبان فارسی و بارزترین مظهر شکوه و رونق فرهنگ و تمدن ایران باستان و خزانه لغت و گنجینه ادبـیات فارسی به شمار می رود. شاهنامه فردوسی متعلق به همه اقوام است که در این کتاب اقوام آریایی ایران نامیده شده‌اند. همچنین سازمان جهانی یونسکو شاهنامه فردوسی را یکی از ۳ اثر برجسته جهان معرفی کرده است.