از ردیابی و رهگیری کالا چه می‌دانید؟ (قسمت دوم- انواع کدهای رهگیری)
در قسمت قبل در مورد استاندارد GS1 و چگونگی عملکرد آن در ردیابی صحبت کردیم که چگونه به شکل یک بارکد بر روی محصول قرار میگیرند. در این قسمت به نحوه عملکرد هر کدام می پردازیم.
انواع کدهای رهگیری GS1 عبارتند از:
کد GTIN :هر کالایی که نیازمند ردیابی روبه جلو (به سمت گیرنده) یا روبه عقب (به سمت ارائه کننده) باشد باید به شکل یکتا شناسایی شود. با توجه به اهداف رهگیری، ممکن است کد GTIN به تنهایی پاسخگوی نیاز ما نباشد و ما برای کسب اطلاعات بیشتر نیاز به شماره سریال و شماره دسته/انباشته داشته باشیم.
استاندارد متناظر GS1 برای شناسایی یک نوع محصول مثلا کفش مشکی سایز 40 شرکت چرمینه، GTIN است.
این کد تمامی کفشهای همنوع و همرنگ را شامل میشود. برای شناسایی در سطح دسته/انباشته استاندارد متناطر GS1 عبارت است از کد GTIN + شماره دسته (شامل یک دسته از محصول مورد نظر است) و برای شناسایی محصول به صورت منفرد از کد GTIN + شماره سریال SGTIN استفاده میشود.
کد GLN: یکی از کدهای شناسایی GS1 است که برای مشخص کردن مکان های فیزیکی یا موجودیتهای قانونی استفاده می شود که توسط GS1 به شرکت های عضو داده شده و برای هر شرکت کدی یکتا است.
کدهای GIAI و GRAI: هر محصولی که نیاز به ردیابی روبه جلو و روبه عقب داشته باشد باید به شکل سراسری و یکتا شناسایی شود که استاندارد آن در GS1 شماره GIAI است و اگر محصول قابل بازگشت باشد شماره GRAI است.
روشهای شناسایی
رهگیری: ردیابی محصول در طول مسیر زنجیره تامین و ثبت هر اطلاعتی در مورد آن.
ردیابی پیشرو: روابط “رفت” میان اشیاء را دنبال می کند. در این نوع روابط مشخص میشود که یک قلم کالا در کدام انباشته از محصولات نهایی مصرف شده است.
ردیابی پسرو: توانایی شناسایی اصالت، خصوصیات و یا محل یک محصول در زنجیره تامین است.
ردیابی داخلی: برای اجرایی شدن ردیابی داخلی یاید حداقل یکی از فاکتورهای زیر وجود داشته باشد:
-جابجایی و حرکت
– تبدیل
– انبار و ذخیره سازی
– تخریب و انهدام
