روز جهانی صنایع دستی گرامی باد
تاریخچه روز جهانی صنایع دستی
پس از جنگ جهانی دوم کشورهای پیشرفته صنایع دستی را با نگرشی جدید “هنری و فرهنگی” مورد توجه قرار دادند، در تاریخ ۱۰ ژوئن سال ۱۹۶۴ میلادی اولین همایش جهانی صنایع دستی با حضور حدود ۴۰ کشور جهان و شماری از اساتید دانشگاه ها، هنرمندان و صنعتگران،… در نیویورک برگزار شد..
در این همایش بین المللی، “شورای جهانی صنایع دستی” تاسیس و به عنوان نهاد وابسته به یونسکو تصویب شد و دبیرخانه آن را در کشور هلند تعیین کردند.
کشور ما ایران نیز در سال ۱۳۴۷ خورشیدی به عضویت شورای جهانی صنایع دستی درآمد و در مجمع آسیا و اقیانوسیه شروع به فعالیت نمود.
هدف از ایجاد شورای جهانی صنایع دستی :
- راهنمایی کردن وایجاد انگیزه در صنعتگران دستی و بهبود سطح علمی و تخصصی و حرفه ای آنها با توجه به سطح فرهنگی موجود در هر یک از کشورهای عضو.
- حفظ و تقویت صنایع دستی و نمایاندن آن به صورت رکن اصلی از حیات فرهنگی و هنری کشورهای مختلف
- ایجاد همبستگی بین صنعتگران دستی در سطح بین المللی
صنایع دستی چیست؟
به آثاری صنایع دستی گفته میشود که برگرفته از فرهنگ و هنر و بینش و ذوق مردم هر منطقه است و در ساخت آن از مواد اولیه بومی استفاده میشود و کلیه مراحل ساخت آن توسط دست و ابزارهای دستی انجام می شود. که مبادله این صنایع، باعث ایجاد ارتباط فرهنگی بین جوامع مختلف میشود و همچنین روابط میان آنها را بهبود می بخشد.
لازم به ذکر است که توجه به صنایع دستی ملت ها، نه تنها به حفاظت از فرهنگ و تمدن آن ها کمک می شود، بلکه به عنوان فعالیتی اقتصادی، برای رفع بیکاری و رونق اقتصادی کشور ها نیز کمک بسزایی خواهد کرد.
رشته های صنایع دستی در ایران :
از جمله صنایع دستی در ایران میتوان به نگارگری، سفال و سرامیک، بافتنی ، کاشی‌سازی، تولید فراورده های پوست و چرم ،آرایه‌‌های تزئینی معماری، سنگ‌تراشی، نساجی سنتی، بافته‌های داری، شیشه‌گری، هنرهای مرتبط با فلز قلمزنی، مشبک کاری، حکاکی روی فلزات و آلیاژها ، هنرهای مرتبط با چوب، رنگرزی و چاپ سنتی و رودوزی‌ها اشاره کرد.
سازمان جهانی مالکیت معنوی (WIPO) ویژگی‌های عمومی صنایع دستی را به شرح زیر بیان می‌کند:
- بکارگیری ابزار ساده در ساخت آنها
- عدم نیاز به دانش فنی پیچیده نسبت به سایر صنایع
- ناهمانندی و عدم تشابه فرآورده‌های تولیدی با یکدیگر
- ریشه گرفتن از فرهنگ، اعتقاد، باورها، آداب و رسوم منطقه
- امکان تأمین بخش عمده‌ی مواد اولیه از منابع داخلی
- قابلیت عرضه به بازاهای جهانی به عنوان یک محصول فرهنگی و هنری
- کمک به توسعه‌ی صنعت گردشگری و نشر ارزش‌های فرهنگی
- سرمایه‌گذاری کم و کاربری زیاد
- بالا بودن ارزش افزوده‌ی تولید
- قابلیت جنبه‌های کاربردی-تزئینی محصول
- سهولت در ایجاد توسعه و جابه‌جایی مکان کارگاه (مراکز تولید)
- سهولت در انتقال تجربیات و دانش فنی تولید