شهادت امام موسی کاظم (ع) بر عموم شیعیان جهان تسلیت باد.

امام موسی کاظم (ع) و ولادت

امام موشس کاظم در تاریخ 20 ذی الحجه متولد شده و در بیست و پنجم رجب در سال 183 هجری به شهادت رسیدند،پدر ایشان امام جعفر صادق (ع) و  مادر ایشان ، امه حمیده دختری برده بود که به مدینه آورده شد و توسط امام پنجم امام محمد باقر(ع) برای امام موسی کاظم به همسری انتخاب شد و اولین چیزی که به او گفت این بود: “تو در این دنیا حمیده (ستوده) و محمودی (ستوده) در آخرت”.

امام موسی الکاظم (ع) در ابووا (مکانی بین مکه و مدینه) به دنیا آمد.  آنجا مکانی است که حضرت آمنه (س) (مادر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به خاک سپرده شده است.

دوران کودکی امام موسی کاظم (ع)

اشان یکی از ائمه هستند که معجزه های آن در کودکی به وفور نقل شده است. امام جعفر اس صادق (ع) بارها و بارها از امام موسی الکاظم (ع) به عنوان جانشین خود یاد کردند، زیرا او از مردم می دانست که پس از مرگ وی با یکدیگر اختلاف خواهند داشت. (ن.بی. اسماعیلیان می گویند اسماعیل (فرزند ارشد امام که در حالی که امام جعفر صادق (ع) درگذشت هنوز زنده بود) امام هفتم بود. یکی از فرزندان دیگر امام ششم – عبدالله نیز ادعای امامت را داشت.)

صفوان (یار امام ششم) یك بار دید كه امام موسی جوان در حال آموزش بره‌هایی است كه با او بازی می كرد تا به خدا سجده كند.

یک بار که امام 5 ساله بود ، ابوحنیفه برای دیدار با امام ششم آمد. وی از امام موسی (ع) پرسید: “ای فرزند پیامبر! نظر شما در مورد کردار انسان چیست؟ آیا او آنها را به خواست خودش انجام می دهد یا خداوند او را به انجام آنها می رساند؟”

امام هفتم پاسخ داد: “اعمال انسان می تواند سه احتمال داشته باشد:

  • خداوند انسان را مجبور به انجام آنها می کند در حالی که او ناتوان است.

  • هم خدا و هم انسان در تعهد مشترکند.

  • انسان آنها را به تنهایی انجام می دهد.

  1. اگر اولی صادق باشد خدا نمی تواند انسان را به خاطر گناهانی که مرتکب شده مجازات کند.

  2. اگر دوم صحیح باشد بیش از حد خدا نمی تواند انسان را مجازات کند زیرا او شریک برابر است.

  3. سپس ، ما به طور طبیعی با سوم باقی مانده ایم ، که انسان کاملاً مسئول اعمال خود است “.

القاب امام موسی کاظم(ع)

باب الحوائج:  ایشان حتی پس از شهادت نیز نیازهای مردم را برآورده می کنند و دست خالی از حرم وی برنمی‌گردند.

کاظم: (کسی که عصبانیت خود را فرو می برد). امام موسی (علیه السلام) در عصری زندگی می کرد که حاکمان بی رحم بودند. نفرت آنها به اهل بیت و پیروانشان شدید بود. پیروان امام نیز مدام مورد آزار و اذیت و شکنجه قرار می‌گرفتند. 19 سال آخر عمر وی در زندان به سر برد. با وجود همه این سختی ها ، او همیشه صبور بود که تمام شب ها را در عبادت خداوند می گذراند. شخصیت او حتی زندانبانان زندان را نیز به سمت او تبدیل کرد.

 

سیره زندگی امام موسی کاظم(ع)

هنگامی که پدرش به شهادت رسید (مسموم شده توسط حاکم منصور داواناقی) ، منصور از والی مدینه خواست تا تمام امانت دارانی را که امام جا مانده بود ، بریزد. والی (به نام سلیمان) دوباره نوشت تا بگوید امام ششم 5 نفر از معتمدین را که از آنها (منصور) اولی و سلیمان دوم بودند و پس از آن عبدالله ، امه حمیده و امام موسی (ع) را ترک کرده بودند ، واگذار کردند. منصور ساکت ماند.

منصور پس از درگذشت امام ششم ، فرقه اسماعیلی را ترغیب به توسعه كرد ، گرچه می دانست اسماعیل 20 سال قبل درگذشته است. در همان زمان ، فرزند دیگر ششم عبدالله ، ادعای امامت كرد (با این حال او تنها 17 روز پس از آن زندگی كرد).

منصور پس از آن مشغول ساخت بغداد بود (اگرچه شکنجه و کشتار پیروان اهل بیت ادامه یافت) و امام موسی (ع) را برای مدتی ترک کرد که در آن امام زمان کمی برای آموزش اسلام واقعی داشت.

هنگامی که منصور درگذشت پسرش مهدی در سال 158 هجری به قدرت رسید. وی ظلمها را بر خانواده و پیروان اهل بیت افزود. امام موسی (ع) به پیروان خود توصیه كرد كه تقیه را تمرین كنند (منظور این نیست كه ایمان را از بیرون نشان دهند). مهدی امام را به بغداد فراخواند و او را زندانی كرد كه پس از مدتی او را آزاد كرد.

پس از مهدی پسرش موسی آمد که عنوان هادی را به عهده گرفت. او فقط 15 ماه حكم داد ، اما ظلم ها همچنان ادامه داشت.

پس از مرگ هادی ، برادرش هارون رشید آمد. این او بود که تخته نرد ، شطرنج و موسیقی را به عنوان فرهنگ اسلامی معرفی کرد (آنها حراام هستند). به هارون از محبوبیت امام موسی (ع) توسط محمد بن اسماعیل (خواهرزاده امام) و درباره مجموعه خمس گفته شد.

هارون خشمگین بود و می خواست رابطه خود را با پیامبر ثابت کند به قبر پیامبران رفت و به پیامبر سلام کرد که به عنوان عمویش خطاب به وی شد. امام موسی (ع) در آنجا بود و او را به عنوان پدربزرگش خطاب به پیامبر کرد. سپس امام از هارون سؤال كرد كه اگر پیامبر بیاید و از هارون بخواهد كه دخترانش را در ازدواج بگذارد ، آیا موافق است؟

هارون گفت: “بله”. امام فرمود: “این تفاوت بین شما و من است – دختر من برای پیامبر (مهرم) حرم خواهد بود”.

هارون امام را در مسجد پیامبر دستگیر کرد ، در حالی که امام در حال نماز بود. او را با دستبند و بند بستند و به بصره فرستادند. کاروان مشابهی برای فریب پیروان امام به بغداد فرستاده شد. امام تحت نظر عیسی بن جعفر به زندان افتاد. عیسی پس از یک سال به هارون نوشت که می گوید دیگر نمی تواند امام را زندانی کند زیرا تنها می تواند تقوا و عدالت را در او بیابد.

هارون امام را به سرپرستی فاضل بن ربی به بغداد نقل مکان کرد که نیز پیرو امام شد. زندانها به قدری كوچك بودند كه جایی برای ایستادن نبود و غذا روزانه یك فنجان آب و دو قطعه نان خشک بود. امام صبور ماند.

هارون همچنین افرادی را برای قتل امام اجیر کرد (گزارش می شود که آنها از انگلیس بودند). آنها نیز با دیدن امام گریه کردند و از قتل او امتناع ورزیدند ، حتی اگر به این کار پرداخت شود.

سرانجام هارون در مراقبت از سندی بن شاهاک (مردی بسیار ظالمانه) امام را حرکت داد. امام 19 سال آخر عمرش در زندان ماند.

19 سال حبس به دلیل تمرکز حاکمان بر امام ، به جمعیت شیعه کمی تسکین بخشید. این امر شیعیان را قادر ساخت تا از عربستان به ایران ، هند و غیره پراكنده شوند و از این طریق اسلام را گسترش دادند و این یكی از عوامل محبوبیت امام هشتم بود.

 

خلاصه آثار زندگی امام موسی کاظم (ع)

در شرایطی که خانواده و پیروان اهل بیت به قتل می رسند و شکنجه می شوند امام کلام واقعی خداوند را آموزش می دهد. وی از طریق شخصیت و تقوی خود معنای سفره را که تا حدیث امام ششم زندگی می کند نشان داد:

“شخصیت واقعی مسلمان را بدست آورید و این باعث گسترش اسلام می شود”.

در سال 183 هجری امام را با خرما مسموم كردند. در روایتی دیگر آمده است که امام در یک فرش پیچیده شده بود و او را خفه نمودند. جسد وی بر روی پل بغداد مانده بود و برای همه اعلام شد كه بیایند و او را ببینند.

هنگامی که برادر هارون رشید ، سلیمان ، این موضوع را شنید ، خشمگین شد و برای تدفین وی در یک قبرستان قریش در خارج از بغداد ترتیب داد . شهری در اطراف مقبره امام به نام کاظمین (به معنی دو کاظم) بنا شده است زیرا امام نهم نیز در آنجا دفن شده است.

 

فرزندان امام موسی کاظم (ع)

وی 19 پسر و 18 دختر داشت. امام رضا (ع) امام هشتم شیعیان و فرزند امام موسی کاظم (ع) است. مشهورترین دخترهای اشان فاطمه کبری معروف به فاطمه معصومه است که در قم به خاک سپرده شده است.